Bang & Olufsen Beocenter 9000

Dziś chciałbym napisać parę słów o systemie multimedialnym Beocenter 9000.
System produkowany był w latach 86-90. jest to kolejne urządzenie B&O zaprojektowane przez Jacoba Jensena.

System składający się z amplitunera, CD oraz magnetofonu, na pozór wydaje się bardzo prostym urządzeniem. Brak fizycznych przycisków, wierzchnia cześć wykonana z szczotkowego aluminium, zamknięta szklanymi pasami na górze i dole- kanciasta duża bryła pochylona pod kątem do użytkownika czekająca na interakcje niczym biurko gotowe do pracy.

Całość obsługiwana jest za pomocą dotyku, poprzez funkcje dostępne na szklanym panelu. Funkcje odpowiedzialne za podstawową obsługę urządzenia, tj. wybór źródła, głośność, są opisane na szkle. Wystarczy dotknąć którąkolwiek opcje aby uruchomić urządzenie. Funkcje zaawansowane natomiast zaświecają się i gaszą w zależności od typu źródła dźwięku z którego aktualnie korzystamy, lub ustawionych wcześniej parametrów.
System sprawia ciekawe wrażenie wizualne i zachęca tym użytkownika do bezpośredniej interakcji.

Kaseta oraz CD umieszczone są w naprzeciwległych rogach urządzenia. Aby wsadzić płytę lub kasetę, wystarczy dotknąć opis "Load Tape/CD" a następnie poczekać aż urządzanie majestatycznie otworzy nam dostęp do wybranego odtwarzacza.

Lata mijają a 25 letni sprzęt nadal zadziwia swoją innowacyjnością, jakością wykonania a także parametrami dźwiękowymi jakie oferuje. 

Beocenter w pełni wspiera technologię Power Link oraz Data Link umożliwiające integrację z innymi produktami B&O a także jest bogato wyposażony w różnorodne parametry programowalne jak godziny pracy, planowanie nagrywania z określonego źródła o określonej godzinie itp. 

Egzemplarz, który trafił do mnie, był wykorzystywany przeze mnie dość długo, lecz wymagał tez kilku prac przygotowawczych tj:

- Naprawa napędu CD

- Wykonanie duplikatu górnego szkła

- Naprawa mechanizmu pokrywy CD

Specyfikacja systemu:

http://www.beoworld.org/prod_details.asp?pid=410

Bang & Olufsen Beogram 4004

Pierwszy Beogram serii 4000 zaprezentowany został w 1972 roku. Był to pierwszy pierwszy na świecie elektronicznie sterowany tangencjalny gramofon. Zaprojektowany przez Jacoba Jensena, doczekał się wielu nagród w tym także ID Award przyznanej jeszcze w roku premiery.

Niezwykle charakterystyczny dla znawców marki styl, zastosowanie wysokiej jakości materiałów wykończeniowych oraz prosta konstrukcja sprawiły, że owe gramofony cieszą się dużym uznaniem także w dzisiejszych czasach.

Beogram 4002 wraz z systemem Beosystem 6000

Seria 4000 była rozbudowywana i modyfikowana do 1980 roku. Istotną funkcjonalnością, jest pełna automatyzacja ramienia za pomocą interpretacji odbicia wiązki światła w zakresie pracy ramienia. Dzięki temu gramofon nie tylko mógł automatycznie zatrzymać się po zakończeniu płyty ale także wykryć rozmiar płyty lub jej brak.
Zgodnie z założeniem, gramofon miał za zadanie po wydaniu komendy "Play", wyręczyć użytkownika z dodatkowych czynności takich jak wybór wielkości płyty, czy prędkości odtwarzania a także zapobiec uszkodzeniu igły w przypadku, gdy nie było żadnego nośnika na talerzu.

Ramie wraz z wkładką MMC20S

Beogram 4004, to ostatnia iteracja serii, jednocześnie pierwsza ze wsparciem technologii Datalink, umozliwiającej sterowanie gramofonem za pomocą pilota i amplitunera serii Beomaster 2400.2.
W standardzie, beogram wyposażony był w wkładkę MMC4000- średniej klasy model, zbudowany na bazie SP-15, umożliwiający odczyt kwadrofonicznych nagrań w standardzie SQ.

Wkładka MMC4000

Egzemplarz poddany pracom konserwacyjnym, zachowany był w bardzo dobrym stanie wizualnym a prace głównie tyczyły się naprawy mechanizmu windy oraz naprawy układu wyciszenia dźwięku w momencie opuszczenia lub podniesienia igły.

Żródła:

http://beophile.com/?page_id=726

http://www.beoworld.org/prod_details.asp?pid=311

Przegląd wkładek do 300zł

Czym jest wkładka gramofonowa?
  Wkładka gramofonowa, jest przetwornikiem analogowym, który tłumaczy drgania igły poruszającej się na płycie, w sygnał akustyczny. Igła umieszczona w rowku płyty gramofonowej, wprowadzana jest w drgania, które za pomocą cewek elektromagnetycznych, przetwarzane są w dźwięk. Istnieje wiele rodzajów wkładek gramofonowych, co za tym idzie, wiele sposobów na wydobycie dźwięku z płyty. To właśnie wkładka wraz z igłą jest bezpośrednio odpowiedzialna za jakość przetwarzanego dźwięku. Przytwierdzona do ramienia za pomocą koszyka, przenosi dźwięk bezpośrednio do wzmacniacza.
   Obecnie na rynku, dostępna jest niezliczona ilość wkładek gramofonowych. Różnią się one nie tylko ceną i wyglądem, ale także charakterystyką przetwarzanego dźwięku. Charakterystyka ta, spowodowana jest jakością wykonania oraz typem użytych komponentów do jej wykonania.

Obecnie wykorzystuje się dwa typy wkładek gramofonowych, MC i MM.

Budowa wkładek MC i MM



MM- Elektromagnetyczna, ruchomy magnes, nieruchome cewki, produkują napięcie rzędu 2,5-7,5mV. Są najbardziej powszechnym typem na rynku.

MC- Magnetoelektryczna, nieruchomy magnes, ruchome cewki, produkują napięcie rzędu 0,1-2,0mV, dlatego potrzebują wzmacniaczy wspierających obsługę MC

Zakres cenowy w którym można nabyć wkładkę gramofonową jest niezwykle rozległy. Podstawowe wkładki można kupić już od 100 złotych a te najdroższe sięgają kwot rzędu setek tysięcy.

Sumiko Pearwood Celebration II o wartości około 120 000zł



Początkowy próg finansowy do 300zł co prawda nie oferuje nam zbyt bogatego wyboru wkładek, lecz przynajmniej w minimalnym zakresie pozwala na dopasowanie odpowiedniej dla słuchacza charakterystyki brzmienia.


Od czego zacząć?
   Jeśli mamy już przeznaczony budżet na nową wkładkę, warto zastanowić się jaka muzyka będzie odtwarzana. W zależności od tego czy słuchamy na przykład Rocka, Jazzu, Muzyki klasycznej czy Popu oraz czy lubimy cieplejsze/chłodniejsze brzmienie, więcej basów/sopranów, tak też powinniśmy dobierać wkładkę.
Drugą sprawą jest jakość samych płyt. Warto wziąć pod uwagę to, czy będziemy słuchać płyt mocno zniszczonych, porysowanych, czy też nowych świeżo rozpakowanych nośników.
   Przy poszukiwaniach, polecam także zaznajomić się z podstawowymi parametrami wkładek.


Czym się kierować przy zakupie?

- Parametrami akustycznymi odpowiadającymi własnym upodobaniom
- Parametrami technicznymi umożliwiającymi montaż wkładki w gramofonie
- Ceną zamiennych igieł (MM)
- Walorami estetycznymi... o ile ten wskaźnik ma znaczenie dla użytkownika
- Warto także przejrzeć fora internetowa by poznać opinie innych użytkowników.


Podstawowe parametry

Uchwyt- Sposób montażu wkładki. Dwa najpopularniejsze typy, to 1/2" oraz T4P(p-mount).

Kolejno standardy montażowe 1/2" oraz T4P

Pasmo przenoszenia- inaczej zakres częstotliwości przenoszonego dźwięku. Wyrażona jest w Hertzach. Im mniejszy zakres, tym gorsza jakość dźwięku. Dolny zakres pasma odpowiada tonom niskim. Górny zaś wysokim. Minimalne pasmo przenoszenia dla gramofonów w standardzie HiFi, to 40 Hz - 12.5 kHz

Tracking Force (TF)- To nic innego jak zalecana siła nacisku igły na płytę. W proponowanym zakresie cenowym, większość wkładek pracuje przy nacisku około 1,5g. jest to bezpieczna wartość dla każdej płyty. W przypadku starszych rekordów posiadających rysy, uszkodzonych, warto jest zwiększyć siłę nacisku, lecz należy pamiętać aby nie przekraczać wartości wskazanych przez producenta.

Waga Wkładki- Istotny element z punktu widzenia budowy gramofonu. Ten parametr należy rozważyć pod kątem ramienia oraz jego przeciwwagi. Niekiedy bywa tak, że zbyt ciężka lub zbyt lekka wkładka, wymaga zastosowania innej przeciwwagi, dociążenia headshella itp.


Separacja kanałów- Stopień przesłuchów na kanale liczony w dB. Separacja wpływa na odbierane wrażenia stereofoniczne - im większa jej wartość, tym szersza i wyraźniejsza będzie scena dźwiękowa. Minimalna separacja dla gramofonów w standardzie HiFi, to  20 dB przy 1 kHz

Szlif igły- Ostrze igły gramofonowej ma bardzo duże znaczenie w szczególności w przypadku nowych rekordów. W proponowanym zakresie, dostać możemy igły o szlifie Eliptycznym lub Sferycznym. Szlif wpływa bezpośrednio na poziom penetracji rowka płyty a co za tym idzie wydobycie jak największej ilości szczegółów z rekordu. Zdecydowanie dokładniejszym w swoim zadaniu jest szlif Eliptyczny.



Do zestawienia wybrałem 9 wkładek o różnym sposobie montażu oraz odmiennej charakterystyce:

Grado Prestige Black

Ortofon OMB10E

Audio-Technica AT3474EP

Audio-Technica AT3842P

Goldring Elan

Shure M44-7

Audio-Technica AT95

Audio-Technica AT91

Ortofon OMB5E



Parametry wybranych wkładek:

 

 

Podsumowanie

   Zważywszy na bardzo odmienne gusta muzyczne oraz wymagania słuchaczy, ciężko byłoby ustalić jednoznacznego zwycięzcę. Nie zmienia to faktu,. że w podstawowym zakresie każdy słuchacz odnajdzie swoje brzmienie, które pozwoli rozpocząć przygodę z płytami winylowymi. W przypadku wątpliwości oczywiście warto rozglądać się po sieci lub zasięgnąć opinii sprzedawcy.

  

 

 

Żródła:

http://www.audiocenter.com.pl/sumiko-celebration-ii-wkladka-gramofonowa-mc-rabat-gratis.html

https://www.henleydesigns.co.uk/Cartridge-Support-c615

http://www.rms.pl/gramofony.html

http://www.turntableneedles.com/TurntableCartridges-Magnetic

http://bee.mif.pg.gda.pl/Oktoda/index.php/DIN_45500

http://www.drhifi.net.au

 

Wega Musikstudio 3203FET

   Wega to niemiecka firma powstała w 1923 roku w Stuttgarcie. W 1975 roku przyłączona do Sony Electronics. Dzięki temu niemiecka firma stała sie rozpoznawalna w całej europie jako producent wysokiej jakości sprzętu elektronicznego. W późniejszych czasach, Wega współpracowała z Sony przy produkcji telewizorów kineskopowych linii Trinitron o których słyszał chyba każdy.

   Pięć lat przed przyłączeniem Wegi do Sony, powstało urządzenie zwane Musikstudio 323FET. Jest to zintegrowane centrum muzyczne, wyposażone w gramofon oraz trójzakresowe radio. Urządzenie było sprzedawane wraz z zestawem kolumn.

   Wega wyposażona była w automatyczny gramofon o napędzie paskowym- Dual 1215, obsługujący prędkości 33 i 45rpm.

   Musikstudio 3203 występowało w wielu wariantach kolorystycznych, z czego dwie są potwierdzone: Biały oraz czarny z dębową okleiną.
   Zestaw jest o tyle ciekawy, że w idealnym stanie wraz z głośnikami stanowi dość rzadki eksponat.

   Model, który do mnie trafił, przeszedł gruntowny serwis. W prawdzie stan wizualny był bardzo dobry, gdyż właściwie po przeczyszczeniu oraz konserwacji okazało się, że nie wymaga żadnych prac konserwacyjnych. Natomiast elektronika oraz automatyka, wymagały gruntownego odświeżenia:

- Nowa igła do Shure N97

- Wymiana przewodów sygnałowych, kolumnowych

- Naprawa automatyki gramofonu

- Kalibracja wkładki

- Wymiana zawieszenia membran kolumn

- Regeneracja potencjometrów

- Regeneracja łożyska osi talerza

Źródła:
http://www.radiomuseum.org/r/wega_musikstudio_3203_fet.html
http://en.wikipedia.org/wiki/WEGA

Unitra Daniel G1100fs

 

Witam wszystkich czytelników po długiej nieobecności! Kilka prywatnych spraw uniemożliwiło mi prowadzenie bloga...do dzisiaj. Mimo to, prace nad gramofonami jak trwały, tak trwają nadal ;)

   Wertując umieszczone artykuły, uświadomiłem sobie, że ani razu nie umieściłem recenzji z naprawy Daniela. Rekompensując niedopatrzenie wszystkim fanom tego modelu, przedstawiam model G-1100fs.

   Gramofon Powstał pod koniec lat siedemdziesiątych w myśl nowatorskiej konstrukcji w której pierwszy raz Unitra postawiła tak wiele na estetykę. Daniel jest o tyle ciekawym modelem, że oprócz walorów estetycznych atrakcyjnych nawet we współczesnym świecie, posiada także bogatą funkcjonalność, czyniącą z niego w pełni automatyczny gramofon.

   G-1100fs, wyposażony był w pełną automatykę. Automatyczny start i stop, wybór rozmiaru płyty, automatyczną windę itd. Spośród dostępnych modeli na rynku Polskich u schyłku lat siedemdziesiątych, takie rozwiązania nie istniały, dlatego owe gramofony cieszyły się dużym uznaniem nawet wśród laików. Taka funkcjonalność wraz z niezwykle ciężką możliwością nabycia, czyniła gramofon sprzętem niezwykle luksusowym.

   Oprócz pełnej automatyki, Daniel posiadał tzw. sub-chasis, czyli pośrednią amortyzowaną platformę, izolującą talerz oraz ramie od reszty elementów. Po raz pierwszy przy tym rozwiązaniu, Unitra postawiła słuszną decyzję o wydzieleniu silnika napędzającego talerz z tejże platformy.
Drugim charakterystycznym elementem, były sensory dotyku. Daniel był jedynym polskim gramofonem, którego obsługiwało się za pomocą "Dotyku". Wszystkie przyciski zastąpione zostały sensorami, Dzięki temu każdą funkcję lub polecenie można było wywołać muśnięciem palca.

Prezentowany model G1100fs, pochodzi z 1980 roku. Przeszedł podstawową renowację, w ramach której wykonane zostały następujące czynności:
-Renowacja skrzyni
-Wymiana pasków napędowych
-Rozdzielenie mas sygnałowych
-Montaż gniazd RCA
-Wymiana przewodów wkładki oraz terminali
-Wymiana smarów, kalibracja automatyki
-Instalacja wkładki Ortofon 2m Red
-Renowacja elementów wykończeniowych

Żródła:
http://www.technique.pl/mediawiki/index.php/Polskie_gramofony#Daniel_G-1100fs